MIjn verhaal over de redding van de Minotaurus

Jullie​ ​hebben​ ​mij​ ​allemaal​ ​massaal​ ​gevraagd​ ​of​ ​ik​ ​mijn​ ​reis​ ​naar​ ​de​ ​Minotaurus​ ​voor​ ​jullie​ ​kan
opschrijven.​ ​Zoals​ ​alle​ ​andere​ ​dingen​ ​is​ ​dat​ ​voor​ ​mij​ ​een​ ​makkie,​ ​dus​ ​hier​ ​is​ ​mijn​ ​reisverslag.

Oh​ ​Mijn​ ​Zeus!​ ​Wat​ ​een​ ​dag!​ ​Vandaag​ ​ben​ ​ik​ ​jarig!​ ​Eindelijk​ ​ben​ ​ik​ ​18​ ​jaar.​ ​Ik​ ​ben​ ​altijd​ ​al​ ​lang groter​ ​dan​ ​de​ ​anderen​ ​maar​ ​nu​ ​voel​ ​ik​ ​me​ ​eindelijk​ ​echt​ ​volwassen.​ ​Ik​ ​ben​ ​benieuwd​ ​wat mama​ ​me​ ​zal​ ​geven​ ​voor mijn​ ​verjaardag.​ ​Misschien​ ​wel​ ​een​ ​nieuwe​ ​Aïfoon!​ ​Maar​ ​in​ ​plaats
van​ ​een​ ​pakje​ ​zegt​ ​ze​ ​tegen​ ​me:​ ​‘Kom​ ​Theseus,​ ​je​ ​bent​ ​hier​ ​nu​ ​groot​ ​genoeg​ ​voor.​ ​Kom​ ​maar met​ ​me​ ​mee.’​ ​We​ ​lopen​ ​met​ ​zijn​ ​tweeën​ ​naar​ ​een​ ​rotsblok​ ​even​ ​buiten​ ​Troizen.​ ​Ze​ ​vraagt​ ​me of​ ​ik​ ​het​ ​rotsblok​ ​op​ ​kan​ ​tillen.​ ​Ik​ ​til​ ​met​ ​mijn​ ​pink​ ​het​ ​mega zware rotsblok​ ​op​ ​want​ ​ik​ ​ben​ ​zoo​ ​sterk.​ ​Onder het​ ​rotsblok​ ​zie​ ​ik​ ​een​ ​zwaard​ ​liggen​ ​en​ ​één​ ​paar​ ​sandalen.​ ​Mijn​ ​moeder​ ​zegt​ ​dat​ ​ik​ ​de sandalen​ ​en​ ​het​ ​zwaard​ ​moet​ ​pakken​ ​en​ ​daarmee​ ​naar​ ​Athene​ ​moet​ ​reizen,​ ​want​ ​daar​ ​zal​ ​ik mijn​ ​vader​ ​ontmoeten.​ ​Er​ ​gaat​ ​van​ ​alles​ ​door​ ​me​ ​heen.​ ​Ik​ ​had​ ​altijd​ ​gedacht​ ​dat​ ​Poseidon​ ​mijn vader​ ​was.​ ​Ik​ ​weet​ ​dat​ ​Poseidon​ ​er​ ​altijd​ ​heel​ ​goed​ ​uit​ ​ziet,​ ​dus​ ​dit​ ​was​ ​een​ ​teleurstelling​ ​want die​ ​sandalen​ ​waren​ ​echt​ ​heel​ ​lelijk​ ​(niet​ ​tegen​ ​mijn​ ​vader​ ​vertellen).​ ​Mama​ ​voegt​ ​er​ ​nog​ ​iets
aan​ ​toe:​ ​‘Je​ ​vader​ ​en​ ​ik​ ​zouden​ ​graag​ ​willen​ ​dat​ ​je​ ​met​ ​de​ ​boot​ ​reist​ ​want​ ​over​ ​land​ ​is​ ​het​ ​heel gevaarlijk.’​ ​Maar​ ​ik​ ​ben​ ​heel​ ​dapper​ ​dus​ ​ik​ ​ga​ ​toch​ ​over​ ​land,​ ​ik​ ​ben​ ​nu​ ​toch​ ​18​ ​dus​ ​dan​ ​mag​ ​ik mijn​ ​eigen​ ​beslissingen​ ​maken.
Na​ ​een​ ​super​ ​korte​ ​tocht​ ​die​ ​echt​ ​helemaal​ ​niet​ ​gevaarlijk​ ​is.​ ​Kom​ ​ik​ ​aan​ ​in​ ​Athene.​ ​Ik​ ​ben natuurlijk​ ​super​ ​beroemd​ ​dus​ ​ik​ ​denk​ ​dat​ ​het​ ​beter​ ​is​ ​als​ ​ik​ ​me​ ​vermom​ ​als​ ​een​ ​vreemdeling zodat​ ​niet​ ​iedereen​ ​om​ ​mijn​ ​handtekening​ ​gaat​ ​vragen.​ ​Omdat​ ​ik​ ​niet​ ​zoveel​ ​avonturen​ ​had
beleefd​ ​in​ ​mijn​ ​reis​ ​ben​ ​ik​ ​echt​ ​helemaal​ ​niet​ ​voorzichtig​ ​dus​ ​ik​ ​ram​ ​op​ ​de​ ​deur,​ ​want​ ​ik​ ​ben zooo​ ​stoer.​ ​Ik​ ​word​ ​aardig​ ​ontvangen​ ​en​ ​er​ ​word​ ​me​ ​een​ ​kamer​ ​aangeboden.​ ​Na​ ​een​ ​tijdje krijg​ ​ik​ ​de​ ​opdracht​ ​om​ ​de​ ​stier​ ​die​ ​Herakles​ ​had​ ​losgelaten​ ​te​ ​vangen.​ ​ik​ ​zeg:​ ​‘Wat​ ​een makkie’​ ​en​ ​ga​ ​op​ ​pad​ ​naar​ ​Marathon.​ ​Daar​ ​vang​ ​ik​ ​de​ ​stier​ ​en​ ​offer​ ​het​ ​op​ ​de​ ​Akropolis​ ​aan
de​ ​goden.​ ​Super​ ​makkelijk!​ ​Toen​ ​zouden​ ​we​ ​gaan​ ​eten.​ ​Ik​ ​besluit​ ​dat​ ​dat​ ​het​ ​moment​ ​is​ ​om aan​ ​mijn​ ​vader​ ​te​ ​laten​ ​zien​ ​dat​ ​ik​ ​zijn​ ​zoon​ ​ben.​ ​Aan​ ​tafel​ ​snijd​ ​ik​ ​het​ ​vlees​ ​met​ ​het​ ​zwaard van​ ​mijn​ ​vader,​ ​mijn​ ​vader​ ​herkent​ ​het​ ​zwaard​ ​en​ ​we​ ​omhelzen​ ​elkaar. Hij pakt me stevig vast en ik denk: 'Ik lijk op hem'. En ik voel me gelukkig.
Dagen​ ​gaan​ ​voorbij​ ​dat​ ​ik​ ​samen​ ​met​ ​mijn​ ​vader​ ​op​ ​zijn​ ​kamer​ ​praat.​ ​Ik​ ​vertel​ ​over​ ​mijn heldendaden​ ​en​ ​hij​ ​over​ ​zijn​ ​avonturen​ ​(die​ ​natuurlijk​ ​veel​ ​minder​ ​spectaculair​ ​zijn​ ​als​ ​die​ ​van mij, maar ik ben wel trots op hem hoor).​ ​Op​ ​een​ ​dag​ ​vertelt​ ​hij​ ​over​ ​een​ ​minotaurus​ ​op​ ​Kreta​ ​die​ ​elke​ ​negen​ ​jaar​ ​zeven​ ​jongens en​ ​zeven​ ​meisjes​ ​opeet​ ​uit​ ​Athene.​ ​Ik​ ​vind​ ​het​ ​zo’n​ ​heftig​ ​verhaal!​ ​Dat​ ​mag​ ​niet​ ​gebeuren!​ ​Ik voel​ ​de​ ​drang​ ​om​ ​in​ ​actie​ ​te​ ​komen​ ​en​ ​ik​ ​zeg​ ​tegen​ ​mijn​ ​vader:​ ​‘​ ​Laat​ ​mij​ ​meegaan,​ ​vader,​ ​ík
wil​ ​de​ ​Minotaurus​ ​verslaan’.​ ​Mijn​ ​vader​ ​probeert​ ​me​ ​over​ ​te​ ​halen​ ​om​ ​het​ ​niet​ ​te​ ​doen​ ​maar​ ​ik ben​ ​dapper​ ​en​ ​sterk​ ​dus​ ​ik​ ​weet​ ​dat​ ​het​ ​me​ ​zal​ ​lukken!
Nog​ ​net​ ​voordat​ ​ik​ ​wil​ ​vertrekken​ ​naar​ ​Kreta​ ​spreek​ ​ik​ ​met​ ​mijn​ ​vader​ ​af​ ​dat​ ​als​ ​het​ ​me​ ​gelukt is​ ​ik​ ​de​ ​zeilen​ ​om​ ​zou​ ​wisselen​ ​van​ ​zwart​ ​naar​ ​wit​ ​zodat​ ​hij​ ​gelijk​ ​vanuit​ ​Athene​ ​kan​ ​zien​ ​of​ ​het me​ ​lukt.

De​ ​zeereis​ ​was​ ​een​ ​makkie,​ ​ik​ ​ben​ ​alle​ ​avonturen​ ​aan​ ​land​ ​gewend,​ ​dan​ ​was​ ​dit​ ​natuurlijk niks.​ ​Binnen​ ​no-time​ ​kwamen​ ​we​ ​aan​ ​in​ ​Kreta.​ ​Op​ ​de​ ​kust​ ​staan​ ​koning​ ​Minos​ ​en​ ​zijn​ ​dochter. ‘Wauw’​ ​denk​ ​ik​ ​bij​ ​mezelf​ ​‘wat​ ​een​ ​lekker​ ​stuk,​ ​met​ ​haar​ ​wil​ ​ik​ ​wel​ ​trouwen​ ​later’.​ ​Ik​ ​kijk​ ​haar aan,​ ​en​ ​zij​ ​kijkt​ ​mij​ ​ook​ ​aan.​ ​Ik​ ​zie​ ​haar​ ​liefde​ ​in​ ​haar​ ​ogen,​ ​zal​ ​ze​ ​mij​ ​ook​ ​leuk​ ​vinden? Ze​ ​zegt​ ​tegen​ ​me:​ ​‘Jij,​ ​Athener,​ ​jij​ ​bent​ ​de​ ​zoon​ ​van​ ​de​ ​heerser.​ ​Jij​ ​brengt​ ​mij​ ​naar​ ​het​ ​mooie Athene​ ​en​ ​trouwt​ ​met​ ​mij.’​ ​Ik​ ​schrik​ ​een​ ​beetje​ ​van​ ​haar​ ​reactie.​ ​Ze​ ​praat​ ​op​ ​zo’n​ ​manier​ ​alsof het​ ​een​ ​soort​ ​vertaaltekst​ ​is​ ​voor​ ​kinderen​ ​die​ ​nog​ ​geen​ ​Grieks​ ​kennen.​ ​Maar​ ​ik​ ​vind​ ​het​ ​goed want​ ​ik​ ​zou​ ​graag​ ​met​ ​haar​ ​willen​ ​trouwen. Ariadne​ ​vertelt​ ​dat​ ​ze​ ​een​ ​list​ ​heeft:​ ​ze​ ​geeft​ ​mij​ ​een​ ​draad,​ ​die​ ​bindt​ ​ze​ ​vast​ ​aan​ ​de​ ​deur​ ​van
het​ ​labyrint.​ ​Ik​ ​moet​ ​tijdens​ ​mijn​ ​tocht​ ​door​ ​het​ ​labyrint​ ​de​ ​draad​ ​uitrollen​ ​en​ ​als​ ​ik​ ​dan​ ​de Minotaurus​ ​heb​ ​verslagen​ ​kan​ ​ik​ ​door​ ​het​ ​draad​ ​te​ ​volgen​ ​de​ ​uitgang​ ​van​ ​het​ ​labyrint​ ​terugvinden.​ ​Ik​ ​vind​ ​het​ ​een​ ​geweldig​ ​plan!​ ​Ik​ ​stem​ ​met​ ​haar​ ​in​ ​en​ ​samen​ ​bespreken​ ​we​ ​nog​ ​even
de​ ​tactiek.
En​ ​toen​ ​kon​ ​ik​ ​het​ ​labyrint​ ​ingaan.

Het is een groot doolhof, alles lijkt op elkaar. Ik zeg de kinderen bij de poort te wachten tot ik terug kom, want natuurlijk kom ik terug zonder schrammetje of course. Toch is dit een echte wirwar van gangen, missie 1 is om de minotaurus te vinden! Na een tijdje (ik weet niet hoe lang want voor de veiligheid heb ik mijn telefoon achtergelaten) hoor ik een luid gesnurk. Dat is vast de Minotaurus, ik hoor dat ik dicht in de buurt van mijn bestemming ben. Als ik de hoek om ga is het touw dat ik van Ariadne kreeg bijna uitgerold. Gelukkig kom ik op dat moment aan bij de slaapplaats van het enge gevaarlijke beest. Het beest slaapt dus dit is mijn kans. Ik sluip naar het beest toe om hem van achteren aan te vallen. Dan tilt het beest zijn hoofd op. Met zijn grote vurende ogen kijkt hij me aan. Ik, Theseus ben niet bang. Ik ga er op af met mijn vuisten en ram hem knock-out. Ik ben zo geschrokken van het feit dat het me gewoon gelukt is. Ik heb de kwaadaardige minotaurus gedood met mijn eigen vuisten! Ik ren zo snel mogelijk via het touw naar de uitgang van het doolhof, waar kinderen staan in spanning te wachten, ik schreeuw dat het me gelukt is en iedereen begint te juichen. Allemaal willen ze weten hoe het is gegaan. Ik vertel over het enge beest dat me bijna dood had gebeten en dat zijn ogen haast vuur spuwde, de kinderen zitten vol spanning te luisteren. Dan denk ik aan Ariadne, die buiten de poort staat te wachten. We rennen met z’n alle naar haar toe en omhelzen haar. Uiteindelijk gaan Ariadne en ik samen met de kinderen op de bood terug naar Athene. Na een lange zeereis komen we aan op Naxos een eiland onderweg naar Athene. We zijn allemaal erg moe en gooien het anker uit en besluiten op het strand te gaan slapen. Ik lig naast Ariadne, na een tijdje valt Ariadne in slaap en de kinderen ook! Ik kan maar niet slapen, de adrenaline van het verslaan van de Minotaurus zit nog steeds in m'n bloed. Het was niet eng, ik bedoel ik, Theseus, ben sterk en kan alles hebben. Mijn vader had nog zo duidelijk gezegd dat ik niet moest gaan, volgens hem was het te gevaarlijk! Maar als iemand mij verteld dat iets gevaarlijk is doe ik het juist. Na een paar uur val ik vredig in slaap, de gedachten van trouwen met Ariadne geeft me een goed gevoel. Ariadne is een prachtig en lief meisje!
De volgende ochtend is Ariadne al opgestaan, de kinderen rennen over het hele strand en spelen spelletjes. Ik denk dat Ariadne ontbijt aan het zoeken is want ik zie haar nergens. Na een uur begin ik me zorgen te maken, wat kan er zo lang duren dat je meer dan een uur weg blijft? Ik roep haar naam, ARIADNEEE ARIADNEEE! Ik krijg geen reactie dus vraag ik de kinderen mee te gaan zoeken. Als ik aankom bij de klif aan de andere kant van het eiland hoor ik een zware stem: ‘Oh Theseus, het meisje is te goed voor jou, jij bent een arrogante zak! Ariadne is voor mij, van mij en zal altijd bij mij zijn!’
Ik schrikt van deze worden, wie denkt hij wel niet dat hij is!
‘Ik? Ik ben Dionysos de god!’ Zegt de man met de zware stem!
Ik moet zo snel mogelijk weg met de kinderen hier vandaag! Ik ben hartbroken en een single held!
Op het schip barst ik in tranen uit, ik ben zo knap en zo mooi! Wie wil er nou niets met mij? Als we midden op zee zijn en Athene al zien liggen zie ik een man op de kust staan! Dat is vast mijn vader, wat zal hij trots zijn dat zijn enige zoon de gevaarlijke Minotaurus heeft verslagen met zijn blote handen! Als we nog dichterbij komen zie ik iets gebeuren wat ik niet helemaal kan plaatsen. Mijn vader springt van de klif af het water in. Komt hij naar ons toe zwemmen? Dan kijk ik omhoog en zie ik de zwarte zeilen, Oh Mijn Zeus ik heb de zeilen niet verwisseld en dat had ik wel beloofd! Nee, nee, nee dit kan niet waar zijn! Door mijn liefdesverdriet ben ik straal vergeten de zeilen te verwisselen. Vader dacht dat ik dood was en is van de klif gesprongen! Ik ben de oorzaak van de dood van mijn bloedeigen vader! Als ik eenmaal aan wal ben met alle kinderen ren ik zo snel mogelijk naar de klif toe, er ligt niets meer van mijn vader, hij is weg, voorgoed. Ik word na de dood van mijn vader als koning benoemt, zelf ga ik elke week langs het graf van mijn lieve vader die ik maar kort gekend heb om hem te eren.

quizvraag: weet jij in welke volgorde de onderstaande foto's moeten? stuur het antwoord in de reacties en wie weet win jij wel een meet and greet met mij, Theseus de Dappere.


Dit was mijn reisverslag, jullie hebben het natuurlijk heel dapper gevonden dus klik even op die like-knop en abonneer.
Groetjes Theseus de Dappere